Sakafiora

3 Δεκεμβρίου, 2011

Eσύ θα χάσεις αυτό το ταξίδι;

Για τη Μόσχα θα σας τα πώ σε επόμενο ποστ. Το κείμενο το έγραψα με σκοπό να πείσω κόσμο να έρθει μαζί μου στη Μόσχα. Είμαι διάσημη για τις προφητικές μου ικανότητες, επομένως θα πάρετε μια ιδέα.

Πρώτη ημέρα
Άφιξη στο αεροδρόμιο της Μόσχας. -10 αλλά η Wella κρατάει.
Διένεξη για τον τρόπο μετάβασης στο ξενοδοχείο.
Ο Ψ θέλει να πάρει ταξί ενώ η Ε κοιτάζει τα δρομολόγια του τρένου.
Εγώ θέλω να πάμε με παγοπέδιλα κι ο F μου λέει «τι είπες παιδί μου?».
Ο καθένας φτάνει στο ξενοδοχείο με το επιλεγμένο μέσο εκτός από μένα που έχω χαθεί με τα παγοπέδιλα.
Την υπόλοιπη μέρα ψάχνετε να με βρείτε.
Το βράδυ, μετά από την όπερα και ένα λιτό γεύμα των 200€ κατ’άτομο, επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο.
Η E θέλει να ανάψει το aircondition στους -18 γιατί έξω κάνει ζέστη (-2).
Μετά από ένα σύντομο καυγά ανάβει τσιγάρο και την πετάμε από το παράθυρο.
Ευτυχώς πέφτει στα μαλακά (στο χιόνι) και κοιμόμαστε ήσυχοι.

Δεύτερη ημέρα
Η μέρα ξεκινάει με τις χαρωπές ιαχές «έεεει ώωωωπ» ενώ ξεθάβουμε την E από το χιόνι.
Μετά από μερικά σκαμπίλια που της δίνουμε εναλλάξ συνέρχεται πλήρως, μόνο που έχει χάσει τη μνήμη της.
Της λέμε ότι είναι πρόεδρος της παγκόσμιας οργάνωσης κατά του καπνίσματος.
Το παίρνει πατριωτικά και ορκίζεται να κρεμάσει ανάποδα όποιον καπνίσει.
Ο Ψ καταπίνει μισό πακέτο μάλμπορο μαλακό και ξεφεύγει από τον σωματικό έλεγχο.
Μπαίνουμε στο μετρό, το οποίο κοιτάμε εκστασιασμένοι για κάνα μισάωρο, και πάμε στην Κόκκινη Πλατεία που είναι γκρι.
Ο Ψ γκρινιάζει γιατί θέλει να ψωνίσει γούνες ενώ οι υπόλοιποι έχουμε βγάλει πρόγραμμα για να επισκεφτούμε και τα 70 μουσεία της Μόσχας.
Τρώμε πιροσκί με κρέας, τυρί, λάχανο, πατάτα για να ζεσταθούμε.
Επισκεπτόμαστε το Μαυσωλείο του Λένιν.
Εμένα με πιάνει το επαναστατικό μου και βγάζω λόγο σχετικά με το πού θα πάμε για φαγητό το βράδυ.
Παραγγέλνουμε πελμένι (ζύμη γεμιστή με κρέας που σερβίρεται με σούπα ή ξινή κρέμα), 8 ειδών πιροσκί, σούπες μπριός, ορεκτικό μαύρο και κόκκινο χαβιάρι σερβιρισμένο πάνω σε κρέπες μπλίνι με ξινή κρέμα. Ο Ψ είναι φτωχός. Αλλά ευτυχισμένος.
Η Π με τον Τ ανακάλυψαν ένα γυράδικο κοντά στο ξενοδοχείο και τρώνε σουβλάκια.
Η Μ τηλεφωνεί και ρωτάει τι της ψωνίσαμε.
Πηγαίνουμε στην όπερα.

Τρίτη ημέρα
Επίσκεψη στον Καθεδρικό Αγίου Βασιλείου και στο Ναό του Σωτήρος όπου προσευχόμαστε να βρέξει ρούβλια για να μπορέσουμε να ξαναφάμε μέχρι το τέλος του ταξιδιού.
Ο Ψ, που υποστηρίζει ότι παρά τους -20 κάνει ζέστη και κυκλοφορεί με κοντομάνικο μισόνι και τις χαβαγιάνας του, αρχίζει να μη νιώθει τα χείλη του τα οποία παγώνουν και μένουν ερμητικά κλειστά.
Έχω λιώσει τα παπούτσια μου ψωνίζοντας 28 τσάντες (20 για μένα και 8 για τη συλλογή της ΑΠ), επομένως θέλω να αγοράσω ΚΑΙ παπούτσια.
Σας ρωτάω αν έχετε χώρο στις βαλίτσες σας γιατί οι δικές μου είναι ήδη γεμάτες με τις 34 μπαμπούσκες.
Δε με αφήνετε κι έτσι αποφασίζω να αγοράσω και ποδήλατο για να χώσω λίγα ψώνια στη συσκευασία του ποδηλάτου.
Το βράδυ έχουμε αποφασίσει να φάμε κάπου καλά. Ο Ψ, που δε μπορεί ακόμα να μιλήσει επειδή τα χείλη του είναι παγωμένα (ωραία χείλη), προσπαθεί να μας εξηγήσει τι θέλει με παντομίμα. Είμαι η μόνη που τον καταλαβαίνω και του παραγγέλνω μια κολοκύθια με ρίγανη.
Η Π με τον Τ χτυπάνε από ένα πιτόγυρο.
Η Μ τηλεφωνεί και ρωτάει τι της ψωνίσαμε.
Πηγαίνουμε να παρακολουθήσουμε Cirque du Soleil.

Τέταρτη ημέρα
Στο Μαυσωλείο του Λένιν ανακαλύπτουμε ότι το ταριχευμένο σώμα του ηγέτη της σοβιετικής επανάστασης μοιάζει πολύ στο Ψ μετά από 187 ώρες σολάριουμ.
Φωτογραφιζόμαστε με το πτώμα και αυτομάτως φακελωνόμαστε ως κομμούνια. Αυτό γεννά μεταξύ μας μια υπέρμετρη συντροφικότητα και θέλουμε να κάνουμε ο ένας καλό στον άλλο.
Έτσι αποκαλύπουμε στην Ε ότι είναι καπνίστρια και κάνουμε απόψυξη στα χείλη του Ψ με ένα σεσουάρ.
Ο Ψ τρέχει στον κοντινότερο φούρνο και τρώει μια ντουζίνα μπριός.
Κατεβάζω την επιχειρηματική ιδέα εγκατάστασης ΑΤΜ σε κάθε εστιατόριο/καφε της Μόσχας.
Η Π με τον Τ δείχνουνε στο σουβλατζή πώς να τυλίγει κοκορέτσι.
Η Μ τηλεφωνεί και ρωτάει τι της ψωνίσαμε.
Πηγαίνουμε στο Θέατρο Μπολσόι να καμαρώσουμε το σόι μας. Μας τηλεφωνεί η Λ που μας βρίζει το σόι. Της το κλείνουμε γιατί αρχίζει η όπερα.

Πέμπτη ημέρα
Πρωινό ελεύθερο για ψώνια και τελευταίες επισκέψεις στα ΑΤΜ.
Αναχώρηση για Αθήνα.
H Μ τηλεφωνεί και μας εύχεται καλό ταξίδι.
Μια χιονοστιβάδα κατρακυλάει και γκρεμίζει το αεροδρόμιο λίγο πριν φτάσουμε.
Αποφασίζουμε να μείνουμε στη Μόσχα και βρίσκουμε ένα πολυτελές λοφτ σε μια καλή συνοικία.
Η Ε παντρεύεται έναν Ρώσο μαφιόζο που την ερωτεύεται τρελά και ορκίζεται να παρατήσει το τζόγο.
Παίζουμε τις τελευταίες μας δεκάρες σε μια σίγουρη πληροφορία που μας δείνει ο κουμπάρος και κερδίζουμε μερικά δισεκατομμύρια ρούβλια.
Τα τρώμε όλα σε ψώνια στη Νέα Υόρκη τα Χριστούγεννα. Η Μ τηλεφωνεί και ρωτάει τι της ψωνίσαμε.

4 Σχόλια »

  1. χαχαχα τέλειο!!! Αν και δεν νομίζω πως άνθρωπος που μπορεί να το κάνει από οικονομικής άποψης το ταξίδι θα έλεγε ποτέ όχι. Περιμένω να μάθω πως πέρασες.

    Σχόλιο από mahler76 — 4 Δεκεμβρίου, 2011 @ 9:29 μμ | Απάντηση

  2. ….νεκροζώντανοι στο κύτταρο, σκηνές ρόκ….φωτογραφία με τον Λένιν (!)
    Άνετα πλήρωνα για να το δώ στο σινεμά αυτό 🙂

    Σχόλιο από AA — 12 Δεκεμβρίου, 2011 @ 12:57 μμ | Απάντηση

  3. Ολο βλακειες εσυ κι η παρεα σου …

    Σχόλιο από Αρμαν κουστουμ ( το original!) — 22 Ιανουαρίου, 2012 @ 12:51 πμ | Απάντηση

  4. Αθάνατε ζαμπονόπυργε!

    Σχόλιο από sakafiora — 27 Ιανουαρίου, 2012 @ 8:39 μμ | Απάντηση


RSS feed for comments on this post. TrackBack URI

Σχολιάστε

Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.