Sakafiora

10 Νοεμβρίου, 2008

Επιτέλους, λύθηκε το μυστήριο!

Filed under: Art — sakafiora @ 12:53 μμ

 

Σύμφωνα με σοβαρές έρευνες που χρησιμοποίησαν ειδικό λογισμικό που δημιουργήθηκε ειδικά γι αυτό το σκοπό, ανακαλύφθηκε τι σκατά κάνει τελικά η Μόνα Λίζα (ευτυχώς γιατί το είχα και μεγάλη έννοια).

 

Γελάει ή είναι κατσούφω?

 

Μετά από σύγκριση του προσώπου της με αντίστοιχα νέων γυναικών της εποχής που είχαν ουδέτερη έκφραση και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε χαρακτηριστικά όπως αυτά της καμπυλότητας των χειλιών αλλά και των ρυτίδων συναισθηματικής έκφρασης στις άκρες του ματιού, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το αινιγματικό χαμόγελο της Μόνα Λίζα αποτυπώνει κατά 83% το συναίσθημα της χαράς, κατά 9% έκφραση απογοήτευσης και αηδίας, κατά 6% φόβο και κατά 2% θυμό.

 

 

Σύμφωνα με κάποιες ακόμα έρευνες, η Μόνα Λίζα απλώς μας περιπαίζει. Τα αποδεικτικά στοιχεία εδώ : choconda

 

To μπλογκ μας φυσικά τους ξεπέρασε όλους. Ανακαλύψαμε αυτό το συγκλονιστικό ντοκουμέντο :

mona

Tώρα λοιπόν εξηγούνται όλα. Το αινιγματικό χαμόγελο, το απλανές βλέμμα, το παραβγαλμένο φρύδι…

5 Νοεμβρίου, 2008

10 στάσεις (όχι από το Κάμα Σούτρα)

Filed under: Art — sakafiora @ 10:04 πμ

pic29358pic28145pic26962pic26500pic24464

pic19169pic15724pic11478pic05705pic06334

29 Οκτωβρίου, 2008

Σακαφιόραμα 29/10/2008

Filed under: Art — sakafiora @ 1:35 πμ

Αυστηρώς κατάλληλο

Φαρσοκωμωδία συμπτώσεων, με την καλή έννοια που μόνο οι Ρέππας-Παπαθανασίου μπορούν να της δώσουν. Χειρότερο από το «κλάμα», καλύτερο από το «safe sex», αλλά χωρίς Τζιμάκο στο τέλος. Το σενάριο θα σας φανεί κλεμμένο από τα τσοντοσενάρια που διαβάζετε σ’αυτό το μπλογκ, αλλά δεν είναι έτσι. Παραχώρησα ευγενώς τα πνευματικά δικαιώματα. Η Πιτσούλη απίθανη και η Παναγιωταρέα σε ρόλο έκπληξη. Θεϊκές ατάκες της ταινίας το «Τζούλυ πάρ’τον» (προς εμψύχωση της πρωταγωνίστριας της τσόντας, η οποία καλύτερα να λεγόταν Ντόλυ) και ο τίτλος τσόντας «Η Αλέκα παίρνει δέκα» (δέκα μαντραχαλάδες). Προσπαθήστε να καθυστερήσετε 10 λεπτά στο σινεμά για να μην υποβάλετε τον εαυτό σας στο μαρτύριο της παρακολούθησης του εκτρώματος μικρού (ευτυχώς) μήκους με τον Θύμιο Καρακατσάνη. Με ξενέρωσε αφάνταστα.

 

Eagle Eye – Παγιδευμένοι

Μια ωραία περιπέτεια συνωμοσίας, τρομοκρατίας και αγχωτικής δράσης που κρατάει το θεατή μέχρι το τέλος. Απίθανος ο Μπίλι Μπομπ Θόρτον αλλά και όλο το καστ (σε επίπεδο περιπέτειας πάντα). Εξυπνο το σενάριο (ειδικά η αρχική ιδέα), λίγο αμερικανιά στη συνέχεια, αλλά δεν είμαστε κομπλεξικοί πια μ’αυτό.

 

 

Max Payne

Περιπέτεια βασισμένη σε videogame με τη γνωστή συνταγή του αστυνομικού που ψάχνει τους δολοφόνους της γυναίκας και του παιδιού του. Καλογυρισμένο από αισθητική άποψη, με κάποια καταπληκτικά πλάνα του χιονισμένου Μανχάταν αλλά σεναριακά πολύ τετριμένο για τα γούστα μας. Ξαναμασημένη ακόμα και η λύση του μυστηρίου, καλός ο Μαρκ Γουόλμπεργκ. Δείτε το σε dvd μεταξύ ύπνου και ξύπνιου.

 

 

 

Igor 

 

Ωραίο κινούμενο σχέδιο με θέμα το θυληκό Φρανκεστάιν, τη διαμάχη του καλού με το κακό, τον τυφλό έρωτα, τις κοινωνικές αδικίες και το θρίαμβο της αλήθειας (και ίσως και μερικά ακόμη συνήθως ύποπτα θέματα που μου διέφυγαν). Εξυπνο αλλά καθόλου πρωτότυπο σενάριο με τη σκηνοθεσία να θυμίζει πολύ «Νεκρή Νύφη» και Τιμ Μπάρτον γενικότερα. 

Φυσικά, δεν είναι Νεκρή Νύφη, δεν είναι Νέμο, δεν είναι Wall-E. Είναι απλά ένα ωραίο καρτούν.   

 

 

Gomorra – Γόμορρα 

 

Ιταλική μέτρια καταγγελτική ταινία. Τόσο φτηνιάρικη που θα μπορούσε να είναι και ελληνική. Τα τοξικά απόβλητα, τα ναρκωτικά, η απόλυτη παρακμή και ένα διαρκές κατηγορητήριο με άφαντο τον Λωτ και τη γαυναίκα του (μάλλον επειδή αυτοί μέναν στα Σόδομα). Η ταινία δεν είναι κακή αλλά είναι κουραστική. Η διάρκειά της είναι δύο ώρες αλλά νομίζεις ότι περνάνε δυο αιώνες. Κέρδισε το Cannes Film Festival Grand Prix του 2008 και θα εκπροσωπίσει την Ιταλία στα φετεινά Οσκαρ, χωρίς καμμία ελπίδα διάκρισης κατά τη γνώμη μου.  

 

 

 

Το αμάρτημα της μητρός μου του Γεώργιου Βιζυηνού στο Θέατρο Τέχνης με τους Ηλία Λογοθέτη, Μαρία Ζαχαρή, Κ.Βελέντζα, Δ.Κλάδη

Συγκλονιστικό. Δε βρίσκω άλλη λέξη που να ταιριάζει σ’αυτό που παρακολούθησα. Πρόκειται για πιστή μεταφορά του αυτοβιογραφικού βιβλίου του Βιζυηνού στο σανίδι, αν εξαιρέσει κανείς την πρώτη και την τελευταία σκηνή, οι οποίες προφανώς εμβόλιμες θέλουν να δώσουν μια γενική εικόνα της ζωής του συγγραφέα και της κατάληξής του (πέθανε σε ηλικία 47 χρονών στο Δρομοκαϊτειο). Ο Λογοθέτης, που οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήταν ποτέ στις συμπάθειές μου, με ανάγκασε να τον θαυμάσω με την εκπληκτική ερμηνεία του στον αφηγητικό ρόλο του συγγραφέα. Η Ζαχαρή στο ρόλο της «μητρός» με έκανε να κλάψω στην κορύφωση του έργου (κι ας ήξερα τη λύση αφού διάβασα πρόσφατα τα άπαντα του Βιζυηνού με μεγάλη μανία!). Εχω δει ερμηνείες καλές, πολύ καλές και εξαιρετικές. Ερμηνείες όμως που να αγγίζουν το τέλειο και το άριστο είχα να δω από την εποχή της Συνοδινού. Υπέροχη μουσική, θα εκπλαγείτε από την απίστευτη φωνάρα του Λογοθέτη αν δεν τον έχετε ακούσει να τραγουδάει ξανά (όπως εγώ). Σας προειδοποιώ ότι η καθαρεύουσα του πρωτότυπου κειμένου ακολουθείται κατά γράμμα. Εμένα, ως γραία και πρώην τριτοδεσμίτισα, με συνεπήρε αλλά δεν ξέρω πόσο κουραστικό ή διασκεδαστικό μπορεί να φανεί αυτό σε κάποιον 18χρονο. Μια από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω δει ποτέ, με έκανε σχεδόν να ξεχάσω τα €22 που έδωσα για να κατέβω στην απαράδεκτη υπόγα του Κουν και να πω «χαλάλι!».

24 Οκτωβρίου, 2008

Έχω κάμερα, είσαι για lip sync?

Filed under: Art — sakafiora @ 9:09 πμ

Πάντα είχα την απορία, πώς διασκεδάζουν οι έφηβοι κάτοικοι της Κουάλα Λουμπούρ.

To κόνσεπτ είναι απλό. Οταν είσαι Κουαλαλουμπουριανός, κάθεσαι οκλαδόν μπροστά στην κάμερα, βάζεις ένα δίσκο να παίζει και ανοιγοκλείνεις το στόμα σου.

Δείτε τα video που θα βρείτε εδώ κι έδώ (ξεκινήστε με το «the lion sleeeps tonight» που είναι, κατά τη γνώμη μου, το καλύτερό τους).

Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτεται αυτή η μάνα που κάνει δουλειές πίσω από το ψυγείο…

Σκοπεύω να γυρίσω τα άπαντα της Κατερίνας Στανίση και του Μανώλη Αγγελόπουλου. Ψάχνω για παρτενέρ, κανείς πρόθυμος?

*Τα εύσημα στον gsus που τους ανακάλυψε πρώτος.

21 Οκτωβρίου, 2008

Σακαφιόραμα 21/10/2008

Filed under: Art — sakafiora @ 9:15 πμ

Hunger

Κουλτουριάρικη με την κακή έννοια. Φτιαγμένη για να τη δούν οι «κουλτουριάρηδες», να πουν ότι τους άρεσε, να βγάλουμε όλοι το συμπέρασμα ότι είναι «κουλτουριάρηδες» και έτσι είναι ευχαριστημένοι όλοι.

Αργή όσο δεν παίρνει, με τα αέναα πλάνα ενός ηθοποιού που καπνίζει, μουγκή (αν εξαιρέσεις τη σκηνή – τραπέζι) και με σοκαριστικές σκηνές χωρίς νόημα με αυτοσκοπό να προκαλέσουν σοκ και μόνο (να φύγουν κάποιοι θεατές από την αίθουσα και όλοι να πούμε «ααααααα, φεύγουνε»).

Το δεύτερο μισό ξεκινάει με την κουραστική 20λεπτη (δε το χρονομέτρησα αλλά μου φάνηκε αιώνας) σκηνή –τραπέζι. Δύο ηθοποιοί σε ένα τραπέζι αναλύουν το πολιτικό/ηθικολογικό θέμα της ταινίας. Καλύτερα οι παραγωγοί να εξέδιδαν μια προκήρυξη, δε χρειαζόταν να μπουν στον κόπο να γυρίσουν ταινία και να μας κουράζουν κι εμάς.

Το δεύτερο μέρος έχει την τιμή να φιλοξενεί και τη δεύτερη κουραστική σκηνή – κάτουρου. Ξεκινάει με τον σφουγγαριστή της φυλακής στην άκρη ενός μακρού διαδρόμου τίγκα στο κάτουρο. Πέρασε από το μυαλό μου ότι η σκηνή θα τελειώσει μόνο όταν θα έχει σφουγγαρίσει όλο το διάδρομο μέχρι το τέλος και έπεσα μέσα. Ελεος.

Η ταινία σε κάνει να εκτιμήσεις το Ταξίδι στα Κύθηρα και ειδικά τη σκηνή του ελικοπτέρου (που ξεκινάει με τον έλικα που παίρνει μπρος και τελειώνει μόνο αφότου το ελικόπτερο έχει εξαφανιστεί στον ορίζοντα).

Κρίμα, γιατί το ενδιαφέρον θέμα (η πολιτική διαφωνία που χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατία από το πολιτικό σύστημα κουλουπού κουλουπού) πραγματικά αξίζει κάτι καλύτερο. Ο κόσμος πεινάει για καλύτερες ταινίες.

 

Traitor – Παιχνίδι Θανάτου

ΟΚ, μια ανούσια ταινιούλα, όχι κακή αλλά όχι και καλή. Περιπετειούλα διπλής κατασκοπίας με μέτριες ερμηνείες, ανατολίτικο ύφος, λίγο τρομοκρατία, λίγο θρησκεία, λίγο ηθικολογία, λίγο καλοί Αμερικάνοι, λίγο καλοί αστυνομικοί… και πάει λέγοντας από κλισέ. Δείτε τη όταν βγει σε DVD με εβδομαδιαία χρέωση. 

 

 

 

 

 

 

  

Star Wars : The Clone Wars – O πόλεμος των κλώνων

 

Πρώτη φορά βλέπω κινούμενο σχέδιο που δε μ’αρέσει. Για να πω την αλήθεια, βαρέθηκα. Οχι τόσο ώστε να σηκωθώ να φύγω βέβαια. Αυτοί οι Τζεντάι ως πότε θα επιστρέφουν? Διαστημικές μάχες, σπαθιά, ρομπότ και ηρωισμός που ξεχειλίζει. Θα ήταν καλό πρίν από 30 χρόνια, τώρα όμως δεν αρκεί. Και το χειρότερο είναι ότι αφήνει και υπονοούμενο για sequel! Επιστροφές, καταστροφές, έχω για σένανε κάνει πολλέεεεεεεεες.

 

 

 

 

 

Τhe Mummy : Tomb of the Dragon Emperor – Μούμια : Η αυτοκρατορία του δράκου

Ξέρω, ξέρω, κι εγώ απορώ που πήγα να δω ταινία με τέτοιο τίτλο. Κι ακόμα περισσότερο απορώ που μου άρεσε κιόλας! Την είδα στο πλαίσιο των ταινιών του Φρέιζερ, που εξελίσσεται σε έναν από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Η ταινία βλέπεται ευχάριστα, είναι φανταστική περιπέτεια δράσης με πιστολιές, σπαθιά, πολέμους νεκροζώντανων, θεαματικά εφέ και κάποιες ελάχιστες αστείες πινελιές. Δε με ενθουσίασε αλλά με παρακινεί να δω και τα δύο προηγούμενα.

The Wackness – Το χυμαδιό

Μια απίθανα καλή ταινία με θέμα sex, drugs and hip hop. Ο emo νεαρός έμπορος ναρκωτικών που γίνεται φίλος με τον ψυχολόγο του ενώ ταυτόχρονα ερωτεύεται τη θετή του κόρη. Υπέροχες ερμηνείες, έξυπνο σενάριο, με, άλλοτε γλυκειά, άλλοτε πικρή αλλά και τρυφερή προσέγγιση. Η ταινία δικαίως απέσπασε βραβείο κοινού Σάντανς.

Το κοινό σαφώς και ξέρει καλύτερα. Δείτε τη.

 

 

 

 

 

 

 

*Ακουσα κακές κριτικές θεατών για το καινούριο του Γούντυ και δε μπορώ να κρύψω τη χαρά μου!

13 Οκτωβρίου, 2008

Γραμμή σε Ιστορία / Homestead

Filed under: Art — sakafiora @ 10:00 πμ

Αξίζει να δείτε την έκθεση του Ανάργυρου Πασχάλη και της Μαρίας Χριστοφοράτου στο χώρο τέχνης pro-art, Καλλιδρομίου 30, Αθήνα. Εως 4 Νοεμβρίου 2008.

O Αργύρης είναι καλός φίλος και οι πίνακές του υπέροχοι!

5 Οκτωβρίου, 2008

Σακαφιόραμα 05/10/2008

Filed under: Art — sakafiora @ 10:40 μμ

WALLE

Μαγευτική, ρομαντική, χαριτωμένη και τρυφερή ταινία κινουμένων σχεδίων από την Pixar, όχι σε σημείο που να ξεπερνάει το ΝΕΜΟ αλλά σχεδόν ισάξια με το δικό της τρόπο. Συγκλονιστικό το πρώτο βωβό μισό. Συνολικά, αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή κοιλιά που κάνει λίγο μετά τη μέση, αγγίζει την τελειότητα. Το συνήθως σπαστικό ηθικολογικό/οικολογικό στοιχείο εμπεριέχεται φυσικά αλλά  έρχεται ευτυχώς σε δεύτερη μοίρα μετά το θριαμβευτικό «έρως ανίκατε μάχαν». Μη τη χάσετε. Θα χάσετε!

 

 

 

Burn after reading – Καυτό απόρρητο

Η πολυαναμενόμενη ταινία των αδελφών Κοέν με Μπραντ Πιτ, Τζορτζ Κλούνεϋ και Τζον Μάλκοβιτς είναι μια συμπαθέστατη καλή ταινία. Οσοι περιμένατε να ξετρελαθείτε, ξεχάστε το. Χαρακτηρίζεται ως κωμωδία αλλά είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για σαρκαστική σάτιρα που ταραντινίζει ελαφρώς. Τα αστεία είναι πανέξυπνα, καυστικά και πικρόχολα, οι ερμηνείες εκπληκτικές με κορυφαίο τον Μπραντ Πιτ.

 

 

   

(οκ, θυμίζει λίγο 12 πιθήκους αλλά για τον συγκεκριμένο ηθοποιό δεν ακούω κουβέντα). Γέλασα, πέρασα ευχάριστα μιάμιση ώρα και έμεινα άναυδη με τις ανταύγειες του Μπραντ!

 

 

 

 

 

 

 

 

Tropic thunder – Τροπική καταιγίδα

Κάτω του μετρίου, καθυστερημένη σάτιρα του Πλατούν, με βλακώδες σενάριο και κρύα (έως και αηδιαστικά) αστεία, που υποτίθεται ότι έχει σκοπό να σαρκάσει τις Χολυγουντιανές παραγωγές. Οι Μπεν Στίλερ και Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ βρίσκονται σε τρελά κέφια αλλά δεν καταφέρνουν να βγάλουν την ταινία από το βούρκο. Αξίζει να το δείτε μόνο για να θαυμάσετε τον Τομ Κρούζ στον πραγματικά καλύτερο και πιο απίθανο ρόλο της καριέρας του. Αλλιώς δεν προτείνεται ούτε για DVD.

 

 

 

 

 

Son of Rambow – Ο γιος του Ράμπο

Δυο μαθητές από «διαφορετικούς κόσμους» γίνονται φίλοι και γυρίζουν μια μίνι ταινία επηρεασμένοι από το Ράμπο.

Πραγματικά απίθανη ταινία, με εκπληκτικές ερμηνίες από τους δύο πιτσιρικάδες πρωταγωνιστές. Συγκλονίστηκα!

 

 

 

 

  

Jurney to the center of the Earth – Ταξίδι στο κέντρο της Γης

Ευχάριστη, διασκεδαστική περιπέτεια-παραμύθι, εμπνευσμένη από το γνωστό μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν. Ο Μπρένταν Φρέιζερ υπέροχος όπως πάντα. Δείτε το σε 3d προβολή και θα πάθετε!

 

 

 

 

 

 

 

 

HappyGoLucky Tυχερή και ευτυχισμένη

Κουραστική, βαρετή και ανούσια Βρετανική ταινία με σενάριο τύπου «λογοδιάροια» που σου προσφέρει ένα φριχτό πονοκέφαλο. Η Σάλι Χόκινς σε ρεσιτάλ ερμηνείας, πιθανή υποψήφια για όσκαρ. Αν και, κατά τη γνώμη μας, το φετεινό όσκαρ γυναικείου ρόλου έχει ήδη απονεμηθεί δικαίως και άνευ ανταγωνισμού από το κοινό στη Μέρυλ Στριπ για το Μamma Mia.

 

 

 

Η Μέθοδος Gronholm – Θέατρο Τέχνης

Τέσσερις υποψήφιοι για μια διευθυντική θέση πολυεθνικής (Γ.Καραμίχος, Π.Λαγούτης, Χρ.Σαπουντζής, Β.Παπαδοπούλου) υποβάλλονται σε μια σαδιστικά μεθοδευμένη συνέντευξη μέσα από φαιδρές δοκιμασίες.

Εξυπνο, σύγχρονο, καλοπαιγμένο. Αξίζει να το δείτε (συνεχίζει για λίγες παραστάσεις ακόμα).

Απαράδεκτη η τιμή των 22 ευρώ για την αποπνικτική υπόγα του Κουν η οποία μάλιστα επιχορηγείται και από το Υπουργείο Πολιτισμού.

 

 

Τα 7 θαύματα του κόσμου – Ψηφιακή παράσταση

Το πλανητάριο μισοάδειο (οι γονείς προτιμούν να απασχολούν τα πιτσιρίκια στο σαλόνι τους αγκαλιά με το playstation) και στο θόλο του παρελαύνουν ψηφιακές αναπαραστάσεις των επτά θαυμάτων (με βάση τα ως τώρα ευρύματα). Ακολουθούν τα επτά σύγχρονα θαύματα του ηλιακού συστήματος. Εξαιρετικό για παραγωγή του Ευγενίδιου, τέλεια η αφήγηση του Γιάννη Μπέζου και συγκινητικό το τέλος. Αναμένουμε κι άλλα ακόμα καλύτερα.

3 Οκτωβρίου, 2008

Το μετανιωμένο απαράδεκτο Αθηναϊκό κοινό αφιερώνει στη μία και μοναδική Madonna

Filed under: Art — sakafiora @ 1:13 μμ

Ένα σίδερο αναμμένο έχω στη καρδιά

είναι η δική σου αγάπη, που με τυραννά

 

Θα ‘χω σ’ όλη τη ζωή μου

βάρος στη συνείδησή μου

για τα τόσα σφάλματα μου

που σε διώξαν μακριά μου

 

Έφυγε, έφυγε, έφυγε την έχω χάσει

 

και γυρνώ, και ρωτώ

 

και τους δρόμους έχω πιάσει

 

Απ’ τον ύπνο μου ξυπνάω κι όλο σε ζητώ

τώρα έχω καταλάβει πόσο σ’ αγαπώ

 

θα ‘χω σ όλη τη ζωή μου

βάρος στη συνείδησή μου

για τα τόσα σφάλματά μου

που σε διώξαν μακριά μου

 

Έφυγε, έφυγε, έφυγε την έχω χάσει

 

και γυρνώ, και ρωτώ

 

και τους δρόμους έχω πιάσει

 

Γειά σου ρε Στελάρα!

28 Σεπτεμβρίου, 2008

Madonna – Sticky and Sweet Tour – Athens OAKA 27/09/2008

Filed under: Art — sakafiora @ 4:45 μμ

Μια Θεά πάτησε το πόδι της στη σκηνή του ΟΑΚΑ! Η Madonna είπε 25 τραγούδια, παλιά και καινούρια και τραγούδησε ακριβώς 2 ώρες (κλαίει από ντροπή η JLO που έκανε 40λεπτη συναυλία με 10 τραγούδια playback και την έκραξαν κι οι πέτρες).

 

 

 

 

 

 

 

 

Επιτέλους, κάτι στην Ελλάδα άρχισε στην ώρα του! Η Μαντόνα εμφανίστηκε ακριβώς στις 21.30 με το κορμάκι γυμναστικής Ζιβανσύ και ψηλές μάυρες μπότες πάνω σε ένα θρόνο. Ακολούθησαν εκπληκτικής ομορφιάς φορέματα αλλά και σορτσάκια γυμναστικής φουφούλα (κωνικά σουτιέν τέλος).

 

 

 

 

 

Το στάδιο τίγκα, δεν έπεφτε καρφίτσα. Αν έβρεχε, το έδαφος θα παρέμενε στεγνό.

 

Χαρήκαμε που δεν έβρεξε, όχι ότι θα μας πτοούσε η βροχή. Θέλαμε απλά να μουγγαθούν, να φάνε τα καπέλα τους και να σβηστούνε από το χάρτη όλες αυτές οι κατίνγκες-καταστροφολάγνες-μετερεωλόγες που λυσσούσαν επί δύο μέρες στα κανάλια.

 

 

 

 

 

 

 

Τραγούδησε όλα όσα θέλαμε να ακούσουμε εκτός από το Like a virgin”. Είμασταν άτυχοι. Είπε ως εμβόλιμο τραγούδι (εκτός prerecording) το “express yourself” ενώ στην Ιταλία είπε το “like a virgin” (εμείς βλέπεις δεν έχουμε Πάπα). Βέβαια, λίγοι τυχεροί το ακούσαμε σε εκπληκτική εκτέλεση-Μπιθικώτση από τον xip. Προσωπικά, άκουσα τα δύο αγαπημένα μου “Borderline” και “Ray of light”, επομένως είμαι υπέρ-ευχαριστημένη.

 

 

 

Είδαμε απίστευτα σκηνικά και φώτα, video wall, θρόνους, αυτοκίνητα, τραίνα, ρίνγκ, τσιγκολελέτες, σκοινάκι, σωσίες της Madonna, χορευτές, βιολιά, ακορντεόν, φιλί σε χορεύτρια, ράπερς, Britney bitch και δύο τεράστια «Μ» που κάλυπταν τα ηχεία με πετρούλες Swarovski (στο δεξί από κάτω είμασταν εμείς).

 

 

 

 

 

 

 

80,000 νοματέοι έκρωξαν «ούα-ούα»! το είδαμε κι αυτό.

Οι τσιγγάνικοι χοροί και το στυλ Μπρέγκοβιτς δεν της ταιριάζουν και καλύτερα να τα αφήσει εκτός.

Το βίντεο-διαφήμιση του Ομπάμα αισχρό.

 

Ο κόσμος ήταν απαράδεκτος για συναυλία. Εκκολαπτόμενοι οπερατέρ της σχολής Σταυρακάκη με τις κάμερες ανα χείρας να κάνουν την πτυχιακή τους στην αρένα, με αποτέλεσμα να βλέπουμε όχι μόνο τα κεφάλια τους αλλά και τα κουλά τους με τις μίνι κάμερες. Τη Μαντόνα ήρθα να δω αγάπη μου, όχι το κουλό σου με τη Sony, που σου εύχομαι από καρδίας να ‘παθες αγγίλωση και να κυκλοφορείς όλη τη βδομάδα σαν Ες Ες. Επαιρναν οι κάμερες πλάνα από αρένα και, αντί να δείχνουν κόσμο, έδειχναν οθόνες! Πρώτη φορά ένιωσα τόσο ρεζίλι ως κοινό σε συναυλία.

 

Κάτι ξυλάγγουρα που στέκονταν όρθια στην αρένα και περίμεναν να κατέβει η Μαντόνα να τους κουνήσει τον κώλο τους. Μόνο στο “like a prayer” ξεκίνησε το κούνημα (σχεδόν στα 2/3 της συναυλίας). Αφού είσαι αγγούρι, τουλάχιστον κάτσε στην κερκίδα να μην ξενερώνεις και τους υπόλοιπους που έχουν όρεξη να χοροπηδήσουν και να χορέψουν.

Πίσω μου έπεσαν και μπουνιές με τους αιώνιους μαλάκες που ‘ρχονται στις 21.30 και σπρώχνοντας θέλουν να φτάσουν μπροστά για να μυρίσουν τα μπούτια του καλλιτέχνη. Αίσχος! Και ακόμα μεγαλύερη ντροπή στα βόδια που τους αφήνουν και περνάνε.

 

 

 

 

 

 

 

Πανέμορφα t-shirt στην απαράδεκτη τιμή των 35 ευρώ έκαστο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

H Robyn μας ενθουσίασε. Ηταν πολύ καλή αν εξαιρέσει κανείς το φουστοπαντέλονο απο ταπετσαρία παιδότοπου που φορούσε. Γύρισα και κατέβασα όλα τα τραγούδια της και ανακάλυψα ότι είναι μόλις 29 χρονών! Sorry Robyn, αλλά μοιάζεις με κάτι ανάμεσα σε 30 και 40 το λιγότερο.

 

 

To ονειρευόμουν καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας και, μόλις γύρισα σπίτι, το σφιχταγγάλιασα και του ψιθύρισα ερωτόλογα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Playlist  

  1. Welcome to the candy shop
  2. Beat goes on
  3. Human nature
  4. Vogue (4min mix)
  5. Die another day
  6. Into the groove
  7. Heartbeat
  8. Borderline
  9. She’s not me
  10. Music
  11. Here comes the rain
  12. Devil wouldn’t recognize you
  13. Spanish Lesson
  14. Miles away
  15. La Isla Bonita
  16. Doli Doli
  17. You must love me
  18. Get stupid
  19. 4 minutes
  20. Like a prayer
  21. Ray of light
  22. Hung up
  23. Give it to me
  24. Impressive instant burning up

Τούβλο ήρθες, μη φύγεις τούβλο (από το Βήμα online):

 

1 Η Μαντόνα γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1958, στο Μπέι Σίτι του Μίσιγκαν.

2 Το πραγματικό της όνομα είναι Λουίζ Βερόνικα Τσικόνε.
3 Είναι το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Έμεινε ορφανή από μητέρα στα πέντε της χρόνια.

4 Ξεκίνησε από μικρή να κάνει μπαλέτο γιατί ήθελε να γίνει χορεύτρια.

5 Απεχθάνεται το πορτοκαλί χρώμα.

6 Είναι χορτοφάγος από τα 15 της.

7 Στο γυμνάσιο ήταν μαζορέτα, μέλος του σκι κλαμπ και της θεατρικής ομάδας.

 

 

8 Το πρώτο της φλερτ είναι σήμερα πάστορας στην ευαγγελική εκκλησία του Μίσιγκαν.

9 Ήταν 20 ετών όταν έφυγε από το Μίσιγκαν για τη Νέα Υόρκη έχοντας μόνο 35 δολάρια και λέγοντας στον ταξιτζή «Πήγαινέ με στο κέντρο των πάντων».
10 Στη Νέα Υόρκη δούλευε σερβιτόρα στα Ντάνκιν Ντόντας. Όμως εγκατέλειψε το σερβίρισμα όταν πιτσίλισε με μαρμελάδα το πρόσωπο ενός πελάτη.

11 Υπήρξε ντράμερ στο χορευτικό ποπ συ γκρότημα των 80΄ς Βreakfast Club.

12 Το πρώτο της άλμπουμ «Μadonna» κυκλοφόρησε στις 23 Ιουλίου 1983. Έγινε πέντε φορές παλατινένιο στις ΗΠΑ, πουλώντας περισσότερα από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα.

13 Το πρώτο της σινγκλ «Εverybody» κυκλοφόρησε στις 24 Απριλίου 1982.

 

 

14Το 1986 γνωρίζει τον Σον Πεν στην ταινία «Shangai Surprise», και σύντομα παντρεύονται.

15 Στο σόου του Ντέιβιντ Λέτερμαν η ηθοποιός Σάντρα Μπέρνχαρντ δήλωσε ότι έκανε σεξ με το ζεύγος Μαντόνα- Σον Πεν.
16 Το 1986, αφιέρωσε το άλμπουμ της «Τrue Βlue» στον Πεν, «τον πιο κουλ τύπο του Σύμπαντος». Λίγο αργότερα ο Πεν κατηγορήθηκε για άσκηση συζυγικής βίας. Χώρισαν το 1989.

17 Το 1987 ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ παρότρυνε τους Ιταλούς να μην παρακολουθήσουν τη συναυλία της από την περιοδεία «Who΄s Τhat Girl».

 


18 Το βιβλίο «
Sex» με φωτογραφίες του Στίβεν Μαϊζέλ κυκλοφόρησε το 1992. Μαζί της φωτογραφίζονται σε σέξι πόζες για όλα τα γούστα οι Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Ναόμι Κάμπελ και ο ράπερ Βανίλα Άις.

19 Το 1990 ο Πάπας έκανε δεύτερη έκκληση για σαμποτάζ της «Βlonde Αmbition» περιοδείας της. Η Madonna αφιέρωσε στον Πάπα το «like a virgin” στη φετεινή της συναυλία στην Ιταλία.

20 Το μαύρο κωνικό σουτιέν που φορούσε στην περιοδεία «Βlonde Αmbition» πωλήθηκε 20.000 δολάρια σε δημοπρασία του 2001.

21 Η Μαντόνα στρέφεται στα μυστικά της Καμπάλα, χάρη στον ραβίνο Φίλιπ Μπεργκ, τον οποίο ξεχωρίζει ως « δημιουργικό καθοδηγητή» της για το άλμπουμ της «Ray of Light».

22 Σύμφωνα με τους κανόνες της νέας της πίστης λέγεται Έστερ.
23 Έχει παίξει σε 22 ταινίες. Η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1985 στο «Vision Quest».

24 Για τον ρόλο της στην «Εβίτα» (1997) κατατρόπωσε τις συνυποψήφιες Γκλεν Κλόουζ, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Ντέμπι Ρέινολντς, Μπάρμπρα Στρέιζαντ.

 

 

25 Μπήκε στο Βιβλίο Γκίνες των Ρεκόρ ως η πιο επιτυχημένη καλλιτέχνις με τις περισσότερες ηχογραφήσεις.

26 Ο συμπρωταγωνιστής της στο «Ντικ Τρέισι» και εραστής της Γουόρεν Μπίτι λέει ότι «Δεν θέλει να βγει από το πλάνο της κάμερας».
27 Το 1996 η Μαντόνα γίνεται πρώτη φορά μητέρα. Ο πατέρας της κόρης της, Λούρδης, λέγεται Κάρλος Λεόν και ήταν προσωπικός της γυμναστής.

28 Η Μαντόνα και ο Γκάι Ρίτσι γνωρίστηκαν σε ένα γκάρντεν πάρτι του ζεύγους Στινγκ- Τρούντι Στάιλερ. «Ένιωσα τη λάμψη, το ίδιο κι εκείνος» σχολίασε εκείνη.

29 Το 2000 γεννήθηκε ο γιος τους Ρόκο και το 2006 υιοθέτησαν τον Ντέιβιντ από το Μαλάουι.

30 Το 2001 αγόρασαν μία έπαυλη 1.200 στρεμμάτων στην αγγλική εξοχή.

31 Η Γκουίνεθ Πάλτροου, η κουμπάρα στον σκωτσέζικο γάμο με τον Ρίτσι, είναι η «κολλητή» της.

32 Ο Στινγκ είναι ο νονός του Ρόκο.

33 Οδηγεί ένα πειραγμένο Μίνι Κούπερ S 1.600 κυβικών.

34 Η αγαπημένη της μπίρα είναι η Τίμοθι Τέιλορ Λάντλορντ. Το 2005 λέγεται ότι έφτασαν στο Γουίλσιρ βαρέλια 35 λίτρων από τη ζυθοποιία Κίλεϊ.
35 Δημιούργησε το Ίδρυμα Raising Μalawi για τα ορφανά της αφρικανικής χώρας. Συγκέντρωσε 1,8 εκατ. ευρώ επειδή νιώθει «υπέυθυνη για τα παιδιά του κόσμου».

36 Το 2003 γίνεται συγγραφέας παιδικών βιβλίων με τις «Μικρές και Τριανταφυλλένιες», που μεταφράστηκαν σε 41 γλώσσες. Μέχρι σήμερα έγραψε οκτώ παιδικά βιβλία. Τα δύο τελευταία, «Η Καινούργια» και «Αντίο, Γκρέις» κυκλοφόρησαν και στα ελληνικά (Εκδ. Ψυχογιός).
37 Ο Νάθαν Ρίσμαν, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ για το Μαλάουι «Ι Αm Βecause We Αre», ήταν κηπουρός της.

38 Το 1993 οι Ορθόδοξοι Εβραίοι διαμαρτυρήθηκαν δημοσίως κατά της πρώτης της συναυλίας στο Ισραήλ.
39 Ένα αρθρόποδο ζωύφιο της οικογένειας των βραδυπόρων του νερού βαφτίστηκε από το όνομά της «Εchiniscus madonnae».

40 Το 2006 έπεσε από το άλογο αλλά συνεχίζει να παθιάζεται με την ιππασία.
41 Η περιουσία της εκτιμάται στα 313 εκατομμύρια ευρώ.

42 Φοβάται τις βροντές.

43 Έχει πουλήσει 200 εκατομμύρια δίσκους.

44 Έχει ύψος 1,64 μ. και περιφέρεια στήθους 85 εκ., μέσης 57,5 εκ., γοφών 82,5 εκ.

45 Κάθε μέρα προπονείται με Ρilates και γιόγκα.

46 Έχει τραγουδήσει στο LiveΑid και στο Live8.

47 Το 1990 το ΜΤV απαγόρευσε την προβολή του βιντεοκλίπ «Justify Μy Love» λόγω τολμηρού περιεχομένου.

48 «Η ζωή με την αδελφή μου Μαντόνα» είναι το βιβλίο που έγραψε ο αδελφός της Κρίστοφερ Τσικόνε με αποκαλύψεις για τα μυστικά της κρεβατοκάμαράς της και εκμεταλλεύεται τη φήμη της αδελφής του.
49 Η εφημερίδα «Νew Υork Ρost» υποστηρίζει ότι ορισμένα κεφάλαια από το βιβλίο τα έγραψε η ίδια.

50 Η Μαντόνα είναι ένα κεφάλαιο της σύγχρονης μόδας. Όλα άρχισαν όταν διάλεξε τον Ζαν Πολ Γκοτιέ να της σχεδιάσει τα κοστούμια της «Βlonde Αmbition» και έγινε τάση η διαφάνεια και τα εσώρουχα φορεμένα ως κανονικά ρούχα. Στη συνέχεια, μέσω της στυλίστριάς της Αριάν Φίλιπς, η Μαντόνα άλλαξε πολλά στυλ υποστηρίζοντας νέους ανερχόμενους σχεδιαστές. Έγινε γκέισα, πάλι στα χέρια του Γκοτιέ, μυστικιστική μαυροντυμένη φιγούρα από τον Ολιβιέ Τεσκένς, σέξι καουμπόισα χάρη στα τζιν των Dsquared, Σκωτσέζα πανκ από τον Αλεξάντερ ΜακΚουίν. Στη συναυλία της Αθήνας, το στυλιστικό της μενού βασίζεται στα χρώματα και τα σχέδια του Ρομπέρτο Καβάλι και τη νέα «λατρεία» της μόδας, που λέγεται Ρικάρντο Τίσι (από τον οίκο Givenchy).

 

 

27 Σεπτεμβρίου, 2008

27/09/2008 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΑΝΤΟΝΑΣ

Filed under: Art,Αγαπητό μου ημερολόγιο — sakafiora @ 7:47 πμ

ΟΛΟΙ ΨΥΧΗ TE ΚΑΙ ΣΩΜΑTI ΣΤΟ ΟΑΚΑ

« Προηγούμενη σελίδαΕπόμενη σελίδα: »

Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.